Улдары бүлмәләренә ингәс, атай кеше иң тәүҙә пессимист улының хәлен белергә инә.
– Улым, хәлдәр нисек? Көнөң нисек башланды? – тип һорай.
– Ҡот осҡос башланды. Бына бүләктәр өйөмөн күрәһеңме? Уларҙың барыһын да асып ҡарар өсөн көнө буйы ваҡытым китәсәк.
Унан һуң атай кеше оптимист улы янына ингән.
Ә уныһы өйөлөп ятҡан ат тиҙәгенә ҡарап, ҡыуанып тора икән.
– Көнөң нисек башланды, улым? – тип һораған атаһы.
– Бик шәп. Ә ҡайҙа ат? – тип һораған уның һорауына ҡаршы.
– Ниндәй ат? Ҡайҙан алдың?
Улы:
- Бына өйөлөп ятҡан ат тиҙәген күрәһеңме? Ат тиҙәге булғас, ҡайҙалыр ат та булырға тейеш, – тигән.
Бына шулай оптимист улы ат тиҙәге араһында ла ҡыуаныс тапҡан.
Тормошта ла шулай: ҡайһы берәүҙәрҙең тормошо алда-гөл булһа ла һаман тормошҡа зарланыуын дауам итә, ә икенселәрҙең тормошо бигүк шәптән булмаһа ла, гел генә уның яҡты яғын ғына күрә.
Дуҫтар, тормоштоң ҡараһын ғына түгел, күберәк ыңғай, яҡты яғын да күберәк күрергә тырышайыҡ.