Ялдар үтте, ҡалаға...

Инәй ҡунаҡҡа йыйынды,

 

Бер аҙға ял итергә;

Ышанып, ҡалдырып китте

Мине донъя көтөргә.

 

Ҡыуаныстың сиге лә юҡ,

Һикереп киттем бейеп,

Дуҫ-иштәрҙе саҡырырмын

Кискә, аулаҡҡа, тиеп.

Тә-әк, эште ниҙән башларға?

 

Сәйҙәр эсеп алайым,

Унан ҡаҙ-өйрәк-тауыҡҡа,

Сығып, емдәр һалайым.

 

Ихата яңғырап тора

Уларҙың шау-шыуынан,

Ҡош-ҡортто ҡарап ингәнсе

Өҫтәлдә сәй һыуынған.

 

Этте ысҡындырмаҫһың, тип

Киҫәтһә лә инәйем,

Сынйырынан систем әле,

Тотҡонда бит - йәлләйем.

 

Ирек кәрәк эттәргә лә,

Һәр кемгә кәрәк ирек,

Бит-ҡулымды яланы ул,

Ҡыуаныстан һикереп.

 

Рекс саба, мин йүгерәм,

Өлгөрмәйем эшләргә;

Эй, әттәһе! Оҙон тырнаҡ

Һынып төштө - нишләргә?!

 

Ихата буйлап сабышып,

Кис етте, көн тиҙ уҙа;

Сараһыҙҙан тотоп ҡуйҙым

Бөгөнгө көн ураҙа.

 

Өҫ быс(ы)раҡ, мунса һыуыҡ,

Дуҫтар көтәләр аулаҡ;

Инәй нисек донъя көтә,

Көн дә - мең эш, аптыраҡ!

 

Үҙем ауылда тыуһам да,

Эй, йәнгә яҡын ҡалам!

Инәй, посты тапшырам да

Ҡалама тая һалам! 

 

Флүрә Йомағужина.

 

Юлай Кәримов фотоһы.