Башҡалар кеүек – нисек, тигән һорауыма әсә: "Апалары, күрше балалар һымаҡ уйнап-көлһөн, бытылдап һөйләшһен, төрләндереп ашаһын ине ул", – тине. Аптырауымды белдермәҫкә тырышып, әсә кешенең баланың диагнозы тураһында хәбәрҙармы икәнен һораштым. "Беләм. Уҡыным. Мин риза түгел ул диагноз менән. Сөнки баламдың ундай булыуы – мөмкин булмаған хәл! Берәй нәмә эшләгеҙсе, ул бит минең менән бөтөнләй һөйләшмәй", – тип аҙарынды ул.
"Туҡтағыҙ әле, ханым, улығыҙҙың аҡыллылығын, тырышлығын, матурлығын ниңә күрмәйһегеҙ? Диагнозына ҡарамаҫтан, йәмғиәткә яраҡлашырлыҡ, аҡылы камил, алты ағзаһы теүәл! Дүрт кенә йәшлек булып хәрефтәрҙе таный, һандарҙы белә, татылдап шиғыр һөйләп ҡуя! Ә бына һеҙ – әсә кеше, ҡасан уны нисек бар шулай ҡабул итерһегеҙ? Ҡасан ярата башларһығыҙ икән?" – тип өнһөҙ һорау бирҙем әсәйгә.
Сағыштырыуҙың төбө-тамыры ҡайҙа икән? Әйтергә кәрәк, бындай "сир"гә дусар булған кеше, сағыштыра торғас, үҙенең тормошонда, ирендә, балаларында әллә күпме етешһеҙлек табасаҡ. Улай ғына ла түгел, башҡалар кимәленә күтәрелергә, уларҙы "ҡыуып етеп, уҙып китергә" бар көсөн һала башлаясаҡ. Сөнки уның девизы: "Беҙ башҡаларҙан кәм түгел!".
Әммә тормошта, ә беҙ был турала беләбеҙ, үҙгәртеп булмаҫлыҡ хәлдәр ҙә осрап ҡуя. Ошо ваҡытта "сағыштырыусы" нимә эшләй? Йә ситуацияны ҡабул итә, йә, булмаҫтайҙы булдырам тип, билен биртендерә. Беренсе вариант иң еңеле: кинәт кенә сағыштырыуҙарҙы туҡтатаһың да, үҙ тормошоң өсөн яуаплылыҡты үҙ ҡулыңа алаһың! Йәғни фекерләүҙәреңде һәм һорауҙарыңды тышҡа түгел, эскә – үҙеңә йүнәлтәһең: "Ни өсөн миңә был хәл бирелде? Ниндәй тәжрибә тупларға тейешмен? Ниндәй һығымта яһарға?".
Йәш әсәнең ситуацияһына иғтибар итәйек: бәләкәс кенә кеше үҙенә йомолған, уға үҙ донъяһында бик уңайлы, ул башҡаларға оҡшарға тырышмай, кемгәлер ниҙер дәлилләүҙән азат һәм шул уҡ ваҡытта үҙ сиктәрен ныҡ һаҡлай – башҡалар бер ҡасан да ул үҙе теләмәгәнде эшләтә алмаясаҡ. Әсә кеше ошондай балаһы өсөн кемдәрҙәндер ояла, уны ҡабул итә алмай – бөтә бәлә шунда ғына. Ә иң мөһиме, был сир баланы ныҡлап "әсир" итмәгән, киләсәктә ул йәмғиәттә ҮҘЕНСӘ ҡулайлашасаҡ, тик... Тик беҙ – әсәйҙәр, уны башҡалар кеүек итәбеҙ, үҙгәртәбеҙ, тип үтә ныҡ тырышмаһаҡ... Минең күреүемсә, әсәйгә был малай балаларын айырмай яратырға, ғөмүмән, донъялыҡта төрлө хәл булыуын аңлау һәм ҡабул итергә өйрәнеү өсөн бирелгәндер ул! Һеҙ нисек уйлайһығыҙ?