ЗАРЛАНМАЙЫҠ ӘЛЕ

Ҡырыҫ килә,тейеп, быйылғы ҡыш. Ҡары юҡ ,тип бушҡа көйөнөп. Бил-бауырҙан,ана, яуып ҡуйҙы. Йөрө, әйҙә, хәҙер һөйөнөп. Эй, был бәндәң,Раббым, Һис тә риза түгел. Ҡояш менән Айҙа ярамай. Шөкөр әле,тейеп риза булсы. Бәлә- ҡазаһына тарымай. Көн яманы бөтөр. Һәр миҙгелдең булыр инде Әсе,сөсөһө. Һаулыҡ булһын.Илгә именлек бир, Ҡыуандырып оло-кесене. Өмөт менән бағып яңы таңға, Изге эштәр генә ҡылайыҡ. Бер Хоҙайҙан ғына ярҙам көтмәй, Үҙебеҙҙә берҙәм булайыҡ. Һәр замандың була һынауҙары, Һәр миҙгелдең ямғыр,бураны... Ошо һынауҙарҙы еңә алмаһаҡ, Йәшәнем, тип, әйтеп булармы!? Р. Ибрагимова  

ЗАРЛАНМАЙЫҠ ӘЛЕ