УЛЫМ

Сәләмдәрең, улым, килеп тора, Һин иҫәнһең, әҙер алышҡа. Таңдарыбыҙ тыныс атһын өсөн, Оҙаҡламай керәң һуғышҡа.   Боҫоп ҡалманың һин сәбәп табып, Китмәнең һин ҡасып сит яҡҡа. Мин - бармаһам, ул - бармаһа, тинең, Ил сигендә баҫтың һин һаҡҡа.   Беҙ - көткәндәр өсөн иҫән йөрө, Илең һаҡла, һаҡла үҙеңде. Беҙ көтөрбөҙ һине, өмөт өҙмәй, Доғаларға ҡушып түҙемде. Һаҡла, улым, бер үк үҙеңде! Рәмзиә МОНАСИПОВА.  

УЛЫМ