Миҙалдары – батырлыҡ билдәһе

Ғүмер, ағын һыу кеүек, аға ла аға. Олатайым Тимербай Сабир улы Ғәзизовтың яҡты донъянан китеүенә лә ун йылға яҡын ваҡыт үтеп китте. Бәләкәй сағымда ауылға ҡайтҡанда уның алдына ултырып, түшендәге миҙалдарын шылтыратып уйнарға ярата инем...
Олатайым Ғафури районының Үзбәк ауылында тыуып үҫә. Оло Үтәш ауылындағы ете йыллыҡ мәктәптә уҡый. Һуңынан Белорет ҡалаһындағы һөнәрселек училищеһын тамамлай. 1939 йылдан Белорет металлургия комбинатында электр менән иретеп йәбештереүсе булып эшләй башлай. Ә инде 1941 йылдың майында 22 йәшлек Тимербай Ғәзизов армияға повестка ала. Уны Киров ҡалаһындағы хәрби училищеға уҡырға ебәрәләр.
Тиҙҙән тыныс тормошто емереп, әсәләрҙе һәм балаларҙы илатып, Бөйөк Ватан һуғышы башлана. Бер курсты тамамлағандан һуң, 1942 йылдың 30 ғинуарында ул лейтенант звание­һында һуғышҡа инә. Тимербай Ғәзизов Калининград фронтында автоматсылар взводына командир итеп тәғәйенләнә. Уға Украина, Белоруссия, Калининград, Кавказ аръяғы фронттарында хеҙмәт итергә тура килә. Бер нисә мәртәбә ҡаты яралана. Ржев һуғышында ла ҡатнаша. Йәнә хәл иткес алыш, ауыр яра, тағы ла госпиталь. Госпиталдән һуң олатайым айырым саңғы батальонының командиры, һуңынан 43-сө армияның 65-се отрядының штаб начальнигы, уҡсылар полкының разведка офицеры, 3-сө Белоруссия фронтында пулеметсылар ротаһы командиры була.
Һуғышта күрһәткән батырлыҡтары өсөн «ҡыҙыл Йондоҙ» ордены һәм төрлө миҙалдар менән бүләкләнә. Еңеү көнөн Германияла ҡаршылай.
1946 йылдың ғинуарында тыуған яҡтарына әйләнеп ҡайта. Ул башта Еҙем-ҡаран май эшкәртеү заводында директор булып эшләй. Һуңғараҡ, һөйгәнен эҙләп, Үзбәкстанға юллана. 1947 йылда Чуст районында ғаилә ҡора. Унда йәшәгәндәрҙең тормошо ла еңелдән булмай һәм ул ғаиләһе менән тыуған яҡтарына әйләнеп ҡайта. Тимербай Сабир улы Үзбәк урта мәктәбенә физкультура һәм хәрби әҙерлек уҡытыусыһы булып эшкә урынлаша. 38 йыл буйы үҙ һөнәренә тоғро ҡалып, 1985 йылға тиклем эшләй ул.
ҡатыны Наилә Әхмәтвәли ҡыҙы менән дүрт бала тәрбиәләп үҫтерә. 55 йыл бер-береһен аңлап, ихтирам итеп йәшәй улар.
...Еңеү көнөндә өләсәйем олатайымдың орден һәм миҙалдары тағылған хәрби кейемен шкафтан алып, ултырғысҡа элеп ҡуя. Олатайым һаҡалын һыйпай-һыйпай көҙгө алдында кейенеп, колхоз идараһына юл тота ине. Уҡыусылар һәм ауылдаштар уларҙы тәбрикләй һәм концерт ҡуя. Өйгә ҡайтҡас инде, ейәнсәрҙәренә күстәнәстәрен тарата торғайны.
Беҙҙең олатайҙарыбыҙ орден-миҙалдар өсөн ҡан түкмәгән, улар илебеҙҙе фашизмдан һаҡлап ҡалған, азатлыҡ яулаған. Ә түштәрендәге миҙалдары уларҙың тиңһеҙ батырлыҡтары тураһында һөйләй. Мин олатайым менән ғорурланам. Уның яҡты иҫтәлеге йөрәгемдә мәңге һаҡланыр!

Диана ҒӘЗИЗОВА,
БДУ студенты.