Бөтә яңылыҡтар
Махсус биттәр
8 Февраль 2011, 14:41

Йөйәгем уңғандары

Белорет районының Йөйәк ауылын ғорур тауҙар уратып алған, әйтерһең дә, ул ҙур ҡаҙан уртаһында ултыра. Ауылды уртаға бүлеп, наҙланып ҡына Инйәр йылғаһы аға. Йөйәгебеҙ яйлап ҡына үрләй: ырыҫлы йәштәр ҡырға китмәйенсә, гөрләтеп өйҙәр төҙөп, ауылда ҡалырға тырыша. Ауыл халҡына килгәндә, ир-егеттәрҙең күпселеге тимер юлында эшләй, урман эштәре менән шөғөлләнә, ә ҡатын-ҡыҙҙарыбыҙ бәйләм бәйләй, балалар тәрбиәләй. Шулай уҡ эшҡыуарлыҡ менән шөғөлләнеүселәр ҙә бихисап. Ауылыбыҙҙың дәрәжәһен, абруйын арттырыусы эшҡыуар Салауат ағай менән Дилара апай Зәйнәғәбдиновтар менән яҡыныраҡ таныштырыр­ға теләйем.

Белорет районының Йөйәк ауылын ғорур тауҙар уратып алған, әйтерһең дә, ул ҙур ҡаҙан уртаһында ултыра. Ауылды уртаға бүлеп, наҙланып ҡына Инйәр йылғаһы аға. Йөйәгебеҙ яйлап ҡына үрләй: ырыҫлы йәштәр ҡырға китмәйенсә, гөрләтеп өйҙәр төҙөп, ауылда ҡалырға тырыша. Ауыл халҡына килгәндә, ир-егеттәрҙең күпселеге тимер юлында эшләй, урман эштәре менән шөғөлләнә, ә ҡатын-ҡыҙҙарыбыҙ бәйләм бәйләй, балалар тәрбиәләй. Шулай уҡ эшҡыуарлыҡ менән шөғөлләнеүселәр ҙә бихисап. Ауылыбыҙҙың дәрәжәһен, абруйын арттырыусы эшҡыуар Салауат ағай менән Дилара апай Зәйнәғәбдиновтар менән яҡыныраҡ таныштырыр­ға теләйем.
Улар шул тиклем тырыш – һоҡланмаған кеше юҡ. Уңғанлығы эштә лә, өйҙә лә бергә, бөтә килеп тыуған мәшәҡәттәрҙе һәр ваҡыт бергә-бергә хәл итәләр. Бына инде бергә тороуҙарына тиҙҙән 23 йыл тула. «Миңә ҡатыным янында шул хәтлем рәхәт, 23 йыл түгел, бөтә ғүмер буйы йәшәргә әҙермен», – тип йылмая ғаилә башлығы Салауат ағай. Уларҙың әлеге ваҡытта өс балаһы – өс таянысы бар. ҡыҙҙары Юлиә Башҡорт дәүләт аграр университетының – 4-се, улдары Илдар Өфө автотранспорт техникумының 3-сө курсында белем ала. Ә бына төпсөктәре Илнурға мәктәптә 11-се синыфты тамамлайһы бар. Егәрле балалар, ата-әсәләренә оҡшап, бәхеткә ынтыла. Нисек эшҡыуарлыҡ менән шөғөлләнергә булдығыҙ, тигәс, улар: «Тормош ҡыйынлыҡтарын күреп, йәмғиәткә файҙа килтерергә уйланыҡ», – тине. Һәм, күп уйлап тормай, бәләкәй генә вагон һатып алалар. Ни тиһәң дә, ауылдаштарын аҙыҡ-түлек менән тәьмин итергә кәрәк бит. Кешеләр хәҙер, элекке кеүек, ҙур сумка тотоп, күрше ауылдарға йөрөмәй. Бер көндө күршем: «ҡайҙа, Дилараның магазинына барып киләйем, аҡса булмағанда яҙҙырып бирергә әлдә ул бар» – ти, һөйөнөп. Эйе, аҡсаға кеше һәр саҡ мохтаж, ҡыйын мәлдәрҙә аҙыҡ-түлек менән ярҙам итеүсе булһа, тағы ла яҡшы. Һатып алыусылар магазинға бик йышайғас, хужалар кирбестән ҙур магазин төҙөтөп ҡуйҙы. Һатыусыларға эш урыны булдырҙылар.
Дилара апай – өйҙә уңған хужабикә лә, бәйләргә лә оҫта, бәлеш, торттар бешереп, яҡындарын һөйөндөрә. Балалары ла йылы өйгә, наҙлы ҡарашҡа ашҡынып ҡайта.
Ғөмүмән, Зәйнәғәбдиновтар үҙ эштәренә бик етди һәм яуаплы ҡарай. Тырышлыҡ – ҙурлыҡ, ялҡаулыҡ – хурлыҡ, тип бушҡа әйтмәгәндәр. Киләсәктә уларға башлаған эштәрен тағы ла киңәйтергә насип итһен.

Әлиә ҒӘЛӘҮЕТДИНОВА,
БДУ студенты.
Читайте нас: